Döndük...

Evet döndük. Anneanne ve dedenin yanındaki 4 günlük gezimizden sonra tekrar evimizdeyiz. Başından itibaren kısa kısa notlarımız var.
İlk defa İDO ile seyahat ettik. Binerken ve inerken asansör büyük kolaylık sağlıyor. Çok kuyruk da yok. Olsa da başında görevliler olduğu için durum karmaşık değil. Zaten sizi herkes bebekli ve tek başınıza görünce çok yardımcı oluyor.
İki koltuk aldık biz giderken, rahat oldu. Zira ön ve arka salonda gidecekseniz biraz kalabalık bir yolculuğa da hazırlıklı olun. Arka salon motora yakın olduğu için Can bindiğimizin yarımıncı saatinde uyudu:) Tam inerken uyandı ama çok aç değilse oyalanması 20 dakikayı buluyor, biz de olaysız indik deniz otobüsünden.
Anneanne müthiş jimastik hareketleri yaptırdı Can'a. O da bayılarak yaptı tüm hareketleri. Fotoğraflar gelecek.. Bir de sivrisineklerle uğraştık ilk gece ama o ayrı bir yazının konusu..
Tatilde düzenimiz biraz şaştı. Öğlen uykuları kısaldı.. Ama bu belki de tatilden bağımsızdır, hemen karar vermemek lazım. Bakalım bu haftamızda düzenimiz nasıl olacak. Bu arada Tracy Hogg'un kitabında bazı beğenmediğim noktalar da olsa, rutinin önemini anladım. Nitekim Can'ı bir kere anneannesi ninni ile biraz erken uyuttuğu, ben de buna kanıp köy pazarına gittiğim için dönüşümüz biraz çabuk ve acılı oldu. Demek ki neymiş; yemek-oyun-uyku sırasında herşeyin kendi zamanına güvenmek aceleye getirmemek lazımmış..