31 Temmuz 2009 Cuma

Hamilelikte nelere dikkat ettim?

Hımm bir bakalım.. Önceleri gergindim tabii. İlk kalp atışlarını duyana daha doğrusu görene kadar insan garip duygular içinde oluyor. Gördükten sonra da başka kaygılar başlıyor. Bu nedenle hamilelikte ilk dikkat edilecek olan kaygı seviyesini düşük tutmak. Ben düşünceler aklıma geldikçe hep kucağımda bebeğim olduğunu düşünüp rahatlıyordum..
Haftada bir kere düzenli yoga ve meditasyon yaptım. Can'ın şimdiki ruh haline çok yansıdığını düşünüyorum. Muhteşem yoga hocam Arzu'yu herkese tavsiye ederim.
Doğum ve hamilelik kursuna da gittik. Onu ayrıca uzun uzun yazarım. Sevgili Başak ve Nur'u da tavsiye ederim. Perşembe günleri Açık Radyo'da program yapıyorlar..
Yemek konusunda ilk 3 ay takıntı yaptım, sağlıklı besleneceğim diye. Ama sonra biraz zorlaşıyor takibi. Yine de ilk 3 aya dikkat etmek lazım.. Su, ceviz, peynir, süt, tahıllı ekmek, elma suyunu çok tükettim. Alkol, çay, kahve, çiğ et, konserve yoktu. Ama son aylarda haftada bir kadeh kırmızı şaraba izin vardı. İznimi kullandım:)
12 kilo aldım, ilk 5 ayda 5 kilo idi. Sonra hızlandı, son iki ayda tekrar yavaşladı. Bu nedenle de son ana kadar tüm işlerimi kendim yaptım, hareketlerim hiç kısıtlanmadı..
Başkaaa... Bir de fotoğraf çektik her hafta karnımın büyüdüğünü görmek için, çok eğlenceliydi:)
Çalıştım, yürüdüm, uyudum, yedim, içtim, gezdim. Özetle hamile tribi yapmadım, çok sağlıklı bir gebelik geçirdim.
www.babycenter.com ve www.gebelik.org'u takip ettim. Bir de tabii Ayşe Öner'in kitabı elimdeydi... Son aylarda Tracy ile sıkı dost olduk, bir de Baby Wise okudum.. Çok da okumamak lazım ama insan merak ediyor..
Bir de günlük tuttum, o da çok keyifliydi..
Hamilelikte yaşadığım reflü, kas ağrıları, mide yanması, sürekli uyku hali:) ise işin biberi tuzuydu. Ben o tuz tanelerini de çok sevdim:)

29 Temmuz 2009 Çarşamba

Biz yaptık oldu:)

Yazdığımız hatalardan sakınmak suretiyle;
1.Can'ı önce yıkayarak,
2.Ardından iyice gevşemesini bekleyerek,
3.Odayı Norah Jones sesi ile donatarak,
4.Az meme alıp babanın omzuna vererek uyuma maratonunu bu akşam sorunsuz hallettik. Aferin bize!!
Demek ki bebeklerin en ihtiyaç duyduğu şey; sağduyulu, sabırlı, bilinçli ama bir o kadar da spontanlığa izin veren anne babalar..
Bu arada gece uykuları uzadığından beri gündüz uykuları yalan oldu.. "Anne gel benimle oyna" mırıltıları ve gülüşleri nedeni ile de benim çeviriler geceye kaldı.. Hadi bakalım..

1 konu 1 konuk

Sanırım TRT 1'de böyle bir program vardı. Dün akşam "Ya Can'ın uyuma rutininde yanında hep ben varım, yarın öbür gün ben olmazsam uyur mu acaba?" düşüncesini takriben odaya konuk olarak babamızı çağırdım. Dedim ki "Bu akşam sen ol yanında bence". O da bayıla bayıla "Tabii ki" dedi.
Amaaaa gelin görün ki, 2.5 aylık alışkanlığı şak diye değiştirmek mümkün değil tabii.. Baba benim Can'ı uyumadan önce meme vemeye alıştırdığım için uyumadığını -15 dk sonunda katılıyordu neredeyse!!- söylese de bence esas mesela alıştığı gibi olmamasıydı durumun. Bu akşam tekrar deneyeceğiz hep birlikte.. Ama dün akşam yapılan hataları yapmadan, hatalar için şöyle buyrun:
1.Acele etmeyeceğiz, iyice gevşemesini ve uykuya hazır hale gelmesini bekleyeceğiz.
2.Ben odadan hemen çıkmayacağım, -ki kokum biraz daha gezinsin odada..
3.Babaya karışmayacağız, "Omzuna koy, ay bak gerildi çocuk, ver bana emzireyim, yok yok olmayacak, tüh tüh tüh" gibi cümlelerle babayı kasmayacağız.
4.Bir de tabii banyosunu yaptıracağız. Böylece babanın deyimiyle "melekeler iyice gevşeyecek :)"
5.Tabii ki en önemlisi, alışkanlık değiştireceğiz diye Can'ı germeyeceğiz...

27 Temmuz 2009 Pazartesi

Sivrisinekler, evladını koruyamama ruh hali ve Münevver Karabulut cinayeti

Cibinlik de örtmüştük üstelik. Anneanne kalın bir tülden Can'ın her yerini kaplayan bir cibinlik yapmıştı. Odada vızır vızır, inanılmaz sinir bozucu sinek sesleri vardı, ama ben cibinliğe çok güveniyordum.
Sabah 06:00 emzirmesine kalktığımda gözlerime inanamadım!! Can'ın sol kolunu yaklaşık 20 yerden sinekler ısırmıştı!! Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Sabah sabah bayağı bir ağladım. İnsanın evladını koruyamadığını görmesi ne zormuş Allah'ım!! Annemin seneler önce yaşadığı ve hala da etkisinde olduğuna inandığım evlat acısını sanki biraz tahayyül edebildim.. Çok zormuş çok. Hem minnacık birşey, tüm sorumluluğu sende, sense onu koruyamamışsın, ona zarar gelmiş, canı yanmış.. Bitiyor insan o sırada...
Ben alt tarafı, cidden alt tarafı sivrisinek ısırığı olan ve 2 gün içinde izi bile kalmayan bir durum için hüngür hüngür ağladıysam, rahmetli Münevver'in ailesi ne yapıyor acaba. İşlemeyen kurumlar ve düstursuz söylemler yüzünden yaslarını bile tam yaşayamayan insanlar, nasıl bir acı içindeler kimbilir.. Kimbilir nasıl sabahı sabah ediyorlar, yemek yiyemiyor, uyuyamıyor, hem ruhsal hem bedensel olarak nasıl "acı"yorlar..
Bir sivrisinek ısırığında -hoş sayısı birden kat kat fazlaydı ama- Can'ın ilk ateşi çıktığında, ilk düştüğünde, ilk kalp kırıklığı yaşadığında anne olarak ne yapacağımı düşününce korktum birden.
Bir sürü şeyden korumak çok zor yavruları.. En basidinden, hayal kırıklığı yaşayacak mesela, ne bileyim canı yanacak okul bahçesinde.. En önemlisi korumak yerine O'na öğretmek nasıl ayakta kalınacağını.
Emile'i okuyorum bu aralar.. Orada da bahsediyor.. Biraz sindireyim, yazacağım..
Tüm çocukları hep melekler korusun.. Hele hele annesi babası olmayanları..

Can rüzgar gülü ile tanıştı :)

Ayaklarımız ilk defa toprağa ve otlara değdi..

Anneannemin yaptırdıkları çok eğlenceli:)

Anneanne jimnastiği 2

Anneanne jimnastiği..

Döndük...

Evet döndük. Anneanne ve dedenin yanındaki 4 günlük gezimizden sonra tekrar evimizdeyiz. Başından itibaren kısa kısa notlarımız var.
İlk defa İDO ile seyahat ettik. Binerken ve inerken asansör büyük kolaylık sağlıyor. Çok kuyruk da yok. Olsa da başında görevliler olduğu için durum karmaşık değil. Zaten sizi herkes bebekli ve tek başınıza görünce çok yardımcı oluyor.
İki koltuk aldık biz giderken, rahat oldu. Zira ön ve arka salonda gidecekseniz biraz kalabalık bir yolculuğa da hazırlıklı olun. Arka salon motora yakın olduğu için Can bindiğimizin yarımıncı saatinde uyudu:) Tam inerken uyandı ama çok aç değilse oyalanması 20 dakikayı buluyor, biz de olaysız indik deniz otobüsünden.
Anneanne müthiş jimastik hareketleri yaptırdı Can'a. O da bayılarak yaptı tüm hareketleri. Fotoğraflar gelecek.. Bir de sivrisineklerle uğraştık ilk gece ama o ayrı bir yazının konusu..
Tatilde düzenimiz biraz şaştı. Öğlen uykuları kısaldı.. Ama bu belki de tatilden bağımsızdır, hemen karar vermemek lazım. Bakalım bu haftamızda düzenimiz nasıl olacak. Bu arada Tracy Hogg'un kitabında bazı beğenmediğim noktalar da olsa, rutinin önemini anladım. Nitekim Can'ı bir kere anneannesi ninni ile biraz erken uyuttuğu, ben de buna kanıp köy pazarına gittiğim için dönüşümüz biraz çabuk ve acılı oldu. Demek ki neymiş; yemek-oyun-uyku sırasında herşeyin kendi zamanına güvenmek aceleye getirmemek lazımmış..

26 Temmuz 2009 Pazar

Hala anneannedeyiz...

4 günlük tatilin sonuna geliyoruz, haberler yarın burada...

22 Temmuz 2009 Çarşamba

Doğumdan bahsetmişken...

Anılaar... Epidural sezaryan..

Daha anı olmadı aslında. 9 haftalık bir anı diyelim ya da.. Girmeye çalıştığım konu epidural sezaryan. Bence çok çok önemli bir konuyu bizim pek anlamamamız sebebi ile tüm anne adaylarına seslenmek istedim.
Epidural sezaryen doğum şekli olarak bebeği kucaklamaya imkan tanıdığından benim için çok kıymetli bir seçenekti. Nitekim sadece dişine dolgu yapılmış biri oalrak hastane, anestezi, ameliyat gibi durumlardan çok uzaktım. Gelin görün ki, doktorumuzun bize en erken operasyon saatini vermesi ile bizim Can'a kavuşma anımız 07:24 olarak tarihe geçti. Buraya kadar sıkıntı yok. Ama ameliyata nöbetçi anestezi uzmanı ile girmek pek iç açıcı bir durum değildi!! Sabah 05:30'da hastaneye gittiğimizde nöbetçi hekim gözlerini ovuşturup, bana kaç cm açıldığımı sorunca gözlerimdeki ifadeyi görmeniz lazımdı!!
Doktorumuzun bizden sonra başka operasyonları olmasına birşey demedik. Bir gün önce de hastanenin anestezi bölüm başkanı gibi birisiyle görüştük. O da bize ameliyata kendisinin veya ekipten birinin gireceğini söyleyince içimiz rahat etmişti.. Ama süreç öyle gelişmeyince biz de nöbetçi doktorla girdik operasyona. Yanlış anlaşılmasın, hekimlerin işine hayatta karışmam ve çoğuna da çok geüvenirim. Ama zaten adrenalin patlaması yaşayan karnı artık gerçekten burnunda bir kadına "E canım siz de pozisyon alamıyorsunuz bir türlü" denir mi? Sohbeti ise "Nerede oturuyorsunuz?" sorusuna benim "Caddebostan" dememle son buldu..
Özetle; eğer anestezi alacağınız bir doğum şekli seçtiyseniz, anestezi uzmanınızla mutlaka önceden görüşün, tanışın, ısının. İnanın çok önemli..
Not: Can'ın başının yukarıda olması ile ilgili anılaar ın ikinci bölümü 4 gün sonra, yarın anneanne ve dedeyi görmeye gidiyoruz çünkü..

Uzanmışıımmm mindereeee...

İlklerle dolu bir gün..

İnsan ömrü yıllar yerine günler ve haftalarla ifade edildiğinde yaşanan ne çok "ilk" oluyor. Can bugün annesinin çekinerek kullandığı arabanın arka koltuğunda uykuya dalarak ofise geldi. Ana kucağını arabaya bağlamak, puseti ön koltuğa sığdırmak gibi zorlu uğraşlardan sonra ofise vardık. Meme emdik, uyuduk, gülücük yaptık, hemen alıştık annenin işyerine.. Sonra da ben rahat rahat seans yapayım diye, 14:30 -16:15 arası uyudu. Hem kendimle hem oğlumla gurur duydum. Eve kapanmayıp, ofise gidebilmek çok güzel. Araba kullandığım - doğumdan önce ehliyet almak ok akıllıcaymış, yoksa hep bağımlı olacaktık-, seans yaptığım, Can'ın herşeyini organize ettiğim ve seans sırası uyku saatini doğru tahmin ettiğim için gururum bir kat arttı:) Bir ara öğlen ateşi 37 civarında seyrettiyse de şurubunu içtikten sonra düştü..
Yarın ise yeni ilkler katılacak hayatımıza. Anneanne ve dedeyi görmeye gidiyoruz. Çok heyecanlı bir macera bizi bekliyor olacak. İki haftadır pek bir gezentiyiz canım..

20 Temmuz 2009 Pazartesi

Çeşme sahilleri.. sayılır...

Tatil sonrası...

20 Temmuz
Eveet yazacak çok şey var. Önce haberler: Artık kendimizi yana çevirebiliyoruz. Ayakları kaldırıyoruz önce havaya, sonra hoop yana düşüyor bedenin geri kalan kısmı. Eğer başımız o yöne bakıyorsa dönmek daha kolay; değilse biraz uğraşmak gerekiyor.
Çeşme tatilimizin ilk gününde Can uyku töreni şeklindeydi. Süper uyudu bütün gün. Gece de uyuyup bize izin verdi akşam yemeği için. Uçakta da uyuduk bir güzel zaten gelirken. Sadece iniş kalkışlarda meme vermek için ağzını zorla açmam gerekti yavrunun, ama kulaktan yana bir sıkıntı olmadı maşallah. Sonra ikinci gün bizi dumur etti. Sahilde 8 saat falan uyumadı, 15 dklık şekerlemeler yaptı sadece. Ama hiç de ağlamadı, öyle takıldı kendi başına. Sonra sandım ki akşam 19da dalacak banyo sonrası o da olmadı tabii. 22:30 civarıydı uyudu. Tatilde eve geç dönünce her gece rüya öğünü verebildim. Böylece sabaha kadar uyudu kuzu. İlk tecrübelerin arasında, ilk güneş kremi, -mustela süper-, ilk sahilde uyuklama, ilk kez başka bir evde kalma, ilk uçağa binme var:) Hepsini muhteşem tolere ettik, yenilikleri sevecek benim oğlum..
Bugün de dr randevumuz vardı. 3 aylık sizelarına gelmişiz:) çok komik insan mutlu oluyor anne olunca. 5620 kg, 60.7 cmiz. Herşey gayet yolunda, biraz daha karın üstü hareketler yapmamız lazım. Bizimki keyif adamı, karın üstü koyunca mutlu mutlu bekliyor, alıştırma şart.
Sonra da aşıları olduk. İlk aşıda 10 sn ağladık sadece.. Önce pnömokok, sonra da karma aşı. İçim gitti nasıl ağladı, kıpkırmızı oldu, iç çekti sonra hep.. Sonra da ağızdan rota aşısı oldu. Onu da yuttuk bir güzel. Çok azıcık mızmızlık var bir de halsizlik, uyuyoruz bol bol. Şimdi ağrı kesici şurup verdik, onu da yutturduk Allahtan, keyifler iyi, maşallah.
Yarın ilk seansımı yapıyorum, bana ve oğluma kolay gelsin…
14 Temmuz
Sıpa NJda daldı ama sonra uyandı, sonra kendi kendine daldı yine:) 21:30 du tam uyuduğunda. Sonra gece 00:30'da kalktı, güzelce emdi, kendiliğinden rüya öğünü yaptı yani. Sonra da sabah 4 buçukta kalktı, yine güzel emdi. Ama en güzeliii sabah 7 buçuğa kadar uyumasıydı:) Gazlardan eser yok, benim bol su içmem iyi geliyor sanırım. Ama bezler artık olmuyor, kaka yapınca her seferinde çıkıyor. sırtına kadar, bugün yeni beze geçeceğiz. Sabah da uyudu 9da tekrar ama nap gibi, 1 saat sonra uyandı. Sanırım gece uykusu uzun olunca böyle oluyor, sonra 11 buçukta ikinci nape başladı. Oy oy oy
Saat 15 de gazla uyandık, sonra ananenin evine gitmemiz grekiyordu ama yolda uyumadı. Tam uyudu, eve geldik uyandı. Sonra da 18e kadar vız vız vız. Aklıma geldi, dedim atayım arabaya çıkalım iyi de oldu. 1 saat uyudu. Sonra açlıktan yine ciyak ciyak.. Yedik emdik, ama huzursuzdu biraz. 21de uyudu, gözüne tülbent koydum, gözler çok yorgun olmuştu çünkü:) Bıgırdandı ama uyudu. Bu arada arabada baba işi anlatıyordu gergin bir ses tonuyla, nasıl bağırarak başladı ağlamaya anltamam. Nasıl anladı inanamadım.. O yüzden de yatıştırmak zaman aldı bence.
13 Temmuz
Gece uyandırdım ama bence çok fark etmedi. Yani 23de zorla emzirdim belki 10 dk bir şey, sonra yavru 2 buçukta uyandı. Belki emzirmesem 1 buçukta uyanırdı. Yani 9da uyuyunca aslında 2 civarı uyanırsa, 5 saat uyumuş oluyor –ki bence 2 aylık bir bebek için iyi bir süre. Belki 11de değil de 12de mesela emzirmek daha anlamlı. Bence dün akşam acıkmamıştı daha… Bir de emin değilim, uyuyan bebeği uyandırma konusunda hala. Tracy e göre 23de rüya öğünü verince sabaha kadar uyurmuş; yok artık bence!! Gerçi 5 saat uyuduğuna göre 6 saat da uyuyabilir. Garip olan sabaha karşı daha kısa uyuduğu. Mesela dün gece 2buçukta emdi, güzel, sonra beş buçukta emdi, e bu da güzel 3 saat ara. Ama sonra gazı oldu. Yediye doğru uyandı. Bir saat oyalandı, sonra 8 civarı daldı yine. Bence esas olan çocuğun kendi gelişimi içinde gece uyuduğu kesintisiz sürenin artması. 21de uyuyan bir bebeğin de 02de uyanması mantıksız değil bence..
Şu an itibarı ile karar verdim. Biraz oluruna bıraktım. Benim geçen hafta midem ağrıyınca, stres olunca, biraz da depresif olunca değişti Can’ın düzeni. Bence anladı gerginliği ve şimdi o da toparlamaya çalışıyor. Karşılıklı olarak gerilmişiz bence. Ben geçen hafta cidden ağrıdan ölüyordum ama çaktırmıyordum kimseye. Üstüne bir de ishal, halsizlik gelince cozuttuk ana oğul. Karar verdiğim şu ki bir süre anne bloğu ve Tracy okumayacağım. Okudukça kafam karışıyor, oğluma göre değil genele göre davranıyorum. Sadece uyku ve meme saatlerini tutacağım kaba taslak. İçim ve bedenim rahat olacak ki kuzu da kendini iyi hissetsin.
Kuzucum uzun bir uyku çekti bugün. 14den 17ye kadar uyudu. Sonra babayı bekledi :) Yemeğimizi yerken ve sonrasında iki memeyi de verdim. Yine “zayıf bu çocuk” halim tuttu:)Neyse iki memeyi de aldı, gaz çıkardık, sonra banyoyu yine sakince bekledi, gıgıldadı:) Bu akşam küveti doldurduk ve içine soktuk, sanki daha çok sevdi, üsteliikkk ilk defa çıkınca ağlamadı:) Hem şaşırdık hem çok sevindik babayla.. Sonra kucağıma aldım, meme vermeden sakinleşsin dedim. Vee oldu:) Norah Jones çalarken dans ettik kısa bir süre, sonra omzuma yasladı başını ve 5 dk içinde uyuya kaldı:) 20:30da uyudu yavrum..
Bugün değişik birkaç ses daha çıkardık, artık beni görünce dolu dolu gülüyor, yemek istiyorum yanaklarını sürekli öpüyorum. Bir de bugün nasıl iletişim kurdu benimle inanamadım! Resmen konuştu kuzum, göz kontağı inanılmaz arttı. Üstelik de yatağının taam tepesindeyken gördü beni takip etti. Çokk yavru çok maşallah:)
12 Temmuz
Dün gece baba, amca, şahidimiz , ben ve Can dışarı çıktık. Kuzu uyandı, emdi, takıldı sonra.. Mıgırdanmaya başlayınca kalktık, ama bayağı durdu, bize izin verdi:) -Gerçi bu izin lafını pek sevmiyorm ama..- Eve gelince altını açarken uyandı, 23e doğru uyudu ben dedim ki 5e kadar uyur. Ama 2de kalktı. Sonra da 4 buçuk gibi ve sabah altıda. Ama altıda kalkması gazdı. Uyanmadan uyuttum yine. Sonra yedi buçukta emmeye kalktı. Sonra uyudu tekrar. Nautilus'a gittik orada da uyudu kuzu 3 saat kadar. Ama iki gündür sık uyanıyor ve gazı var. Bence benden dolayı. Çünkü benim de midem ağrıyor, ishaldim vs. Umarım toparlar artık. Uyku saatine karar veremiyorum. Gece 23 de rüya öğününe uyandırsam mı yoksa uyanmasını beklesem mi bilemiyorum. Esas düzen sanırım 7de uyuması ama bir türlü o kadar erken uyutamadık, pek de denemedik. Aslında 21e çektik şimdi, eskiden 22 gibiydi. Dur bakalım belki o da olur. Ama pratik hayat için 7 mantıklı, çünkü akşam yemekleri koştur koştur oluyor. 19da uyusa, sonra gece ek emmeye kalksa, bize zor olur mu? Yani gece ek emdirmek, dışarı çıkarsak mesela? Gerçi uyanmazsa kendiliğinden dert diil.. Bilemedim:( Bir de bugün inanılmaz bir başağrım var… Ne yaptıysam geçmedi..

Fıldır Can :)

9 Temmuz
Cannnnn çok güzel oluyor... Her gün yeni bir ses, çığlıklar, gülmeler gırla:) Evvelsi gün 2 saatte bir uyanıp emdi ama dün ve bugün iyi gidiyor. Dün gece 22:00-03:00 arası uyudu. Bu sefer banyo yaptırmadan uyuttum ki, arada yapamazsak uyuyor mu diye merak ettim:) Emdi uyudu. Bütün gün kaka yapmamıştı, gece uyumadan evvel 2 tane bez doldurdu arka arkaya.. Annelerin bloglarına bakıyorum da herkes aynı şeyi anlatıyor, düzen ve rutin. Ben bile kafayı takmıştım bir ara abartı. Şimdi daha iyiyim. Kendi içinde bir düzeni var. Geceleri gündüzden ayırd ediyor, kendi kendini yatıştırabiliyor, halen emziğe gerek duymuyorum, kendi kendine uyuyor, uyuyamayınca da çok az pışpışla sakinleşip dalıyor yavru. Gaz desen kırık yılda bir, gark da yapıyor pırt da yapıyor:) Maşallah maşallah.
Geçtiğimiz yaklaşık iki ay zarfında Can'dan kaynaklanan hiçbir sorun yaşamadım annelik adına. O kadar melek ki yetersizlik hissetmedim hiç, ay yemiyor, ay uyumuyor diye. Hazırsan çok güzel bir şey. Bir de dürüst olmak lazım, bence büyüdükçe daha ısınıyor insan. İletişim başlayınca daha anlıyorsun anne olduğunu. Yoksa sana emanet edilmiş bir varlığa iyi bakmak telaşesi ilk haftalar. Ben daha çok kendimi yedim bitirdim. Hayatta neredeyim vs. Gerçi gelir bana böyle ara sıra.. Evde olunca herhalde daha çok zaman oluyor, hayatın hektik koşturmacası olmayınca..
6 Temmuz
Geçen akşam yaptığım bir stratejik hata nedeniyle Can'ın muhteşem bir ağlama törenine şahit olduk. Ben tabii zamansız sağınca sütleri yavru açlıktan katılıyordu!! Baba ve ben çok panik olduk. Süt ısıttık falan. Ama ben kastım biberon vermeyeceğim diye. Gerek de kalmadı, memede uyudu sonra. Ama çok korktuk. Dün de bahçedeydik yine. Akşam uykusu biraz komikti. 19 da uyudu 23de kalktı. Ben de dedim ki sabaha kadar uyur şimdi. Ama 3,5,7 ve 9da uyandı:) Biraz zor oldu. 2 saatte bir uyanınca garip oluyor insan. Dün banyo da yapmadı belki ondan. Sabah muhteşemdi sesler yine! Ve yine kendi kendine uyudu… Bu arada brüt-dara usulü ile tartıldık 5500civarıyız sanırım:) Gazlardan yana iyiyiz.. Ama sanki toplamında 3-4 gündür değişikler oluyor, büyüyor mu ne?:)


4 Temmuz
Neyse öğlen oldu, bu saate kadar gazla ilgili sıkıntılardan eser yok:) Şimdi uyumaya çalışıyor yavru sessiz sakince:) Sesler muhteşem!! İnsan yemek istiyor cidden. Gece de iyi uyudu. 3te kalktı, sonra da 7 de kalktı.

3 Temmuz
Dün ve bugün gazlıyız biraz ilk defa. Birkaç teorimiz var. Fasulye, sarımsak ve az su içimi bir araya gelmiş olabilir. Karnına sıcak paketlerden koymak iyi geliyor. Biraz da masaj. Masaj için Ayşe Öner'in kitabına bakıyorum. Ama zaten elimizi koymak da iyi geliyor sanırım..Sakinleşince uyuyor yavru. Dün misafirlikten geldik. Banyo yaptıramadık. Yine gazı vardı, 23de yattı, 2 , 5 buçuk ve yedide kalktı. Sonra yine gazı oldu. Bugün çıkardığı sesler uzadı ve çeşitledi. 15 dakika dıgıldıyor yavru:) Çok lokum.. Ben su seviyemi arttıracağım biraz. Bacak hareketleri çok güçlendi. Umarım kilomuz da yolundadır.

Haziran Bitti

Eveet, sonunda Haziran ayı biti. Bir aylıktı, kırkı çıktı, mevlitti derken yeni bir aya başlıyoruz. Notlardan da fark ediyorum ki, bir düzen kurmaya çalışmak birçok anne için çok önemli. Belki de varoluşsal bir durum. Kendi düzenini kurup, onu içinde yaşacağı dünyamıza dahil etmeye çalışıyor insan..

Doğumdan önce de Can için hazırlık yaparken fark etmiştim bu güdüyü. Yıkama, ütüleme, oda hazırlığı aslında "nesting" denen bir hazırlık aşaması.. Bebek için annenin yaptığı tüm hazırlıklar onun dünyaya uyumu için..
Bu ay neler öğrendik:
*Her çocuğun bir karakteri olduğunu, Can'ınkinin nasıl olduğunu:)
*Düzen düzen diye çok takılmamak ve çocuğun kendi ritmine saygı göstermek gerektiğini,
*Anneliğin gerçekten tam zamanlı bir iş olduğunu,
*Bir gülücekle nasıl erinebileceğini:)
*Tracy Hogg'ın iyi güzel olduğunu ama, çok okuyup da yoldan çıkmamak gerektiğini..
30 Haziran
1 haftadır yazamadım. Ben depresiftim o yüzden, canım hiçbir şey yapmak istemiyordu. Şimdi daha iyiyim. Kuşum çok güzel sesler çıkarıyor artık. Bakışlarla takip etmeler süper. Köpek oyuncağı ve tırtılı ile ilgileniyor:) Baba gelince sesinden tanıyor. Yatağının başına gidince başını kaldırıp kim gelmiş diye bakıyor. Çok lokum oldu çok! Uzun ağlamaları bitti, büyük çoğunlukla kendi kendine dalıyor, maşallah!! Arada pış pış istiyor ama onun da sebebi var, ya tam gevşememiş oluyor ya da gazı oluyor. Ama pışpışla sakinleşince kendisi uyuyabiliyor sonra:) Gece uykuları tam gaz devam. 11i bulmuşsa uyuması sabah 4e kadar sürüyor. Dün mesela 22de uyudu 4de kalktı. Sonra tekrar 7 buçuğa kadar uyudu. Gerçi dün mevlitte yorulmuştu sanırım. Bugün 40ımız da bitiyor:) Gündüz uykularının saatleri sabah kalkma durumuna göre değişiyor. E normal tabii. Tam saat verebilmek galiba pek imkanlı değil. Bazen yarım saat gecikince tüm gün de değişiyor. Yani rutini aynı ama saat verebilmek çok zor.. Kesin uykuda olduğu bir zaman dilimi varsa gece dışında onu keşfetmem lazım… Bugün de benim kontrolüm var. Smear yapılacak.. Ne çabuk geçiyor zaman.. Bizimki melek!!
Veeee bugün Cankuş babasına güldüüü. İlk defa, o kadar güzel kii. Gülünce nasıl daha da boncuk oluyor anlatamam. Uyuudu şimdi birtanem :)
23 Haziran
Geceleyin 3e doğru kalktık bu sefer. Tek meme aldık, ama keyfimiz yerindeydi. Sabah da 6ya doğru kalktık. Güzel emdik. Sonra 9da uyandı kuzu. Bez faslı beslenme faslı derken, 10 buçuk gibi uyudu. 12buçuğa doğru kalktı. Emdik yine güzel. Sonra 13ü geçe uyudu. Mızlamasına rağmen ben konuşunca daldı yavru. Çook tatlı insan doyamıyor koklamaya. Biraz yetersizlik vurdu dünden beri ben iyi bir anne miyim, daha mı çok sarılmalı, yanımızda mı yatırmalı diye.. Annelik biraz da sürekli "Eksik yapıyor muyum acaba?" duygusu ile elele gidiyor..

Biraz gülüyor gibi geldi bana ama tamamen uyduruyor da olabilirim :) Artık yüzümüze bakıp takipler etmeye başladık. Bugün de ilk defa değişik sesler çıkardı. Böö beeahgg gibi bir şeyler :) Akşam 18 civarı geçtiğimiz bir uykumuz var o kısa sürüyor.. 1.5 saat falan. Bu akşamüstü de 17:30'da uyudu 19'a doğru uyandı, dışarıda gezdik, yemek yedik, kısacık mızıklandı. Eve gelince 15 dk uyudu uyandı. Sonra meme banyo meme uyku yaptık. Ya çok yoruldu, ya gazı vardı. Bence ikisi de biraz destekle uyudu. Ama yine 22yi geçirmedik..


22 Haziran
Dün gece yine 22de uyuduk ve 2de kalktık. Bu sefer iyi emdik, şükürler olsun. Sonra 5buçukta kalktık. Yine iyi emzirdim ki bir saat sonra uyanmasın. Gerçekten de kendi kendine daldı. Sonra sabah 08:30da uyandı. Aslında bugünün düzenine diğer günlerden farklı başladık. Genelde 11:00 gibi uyuyormuş çünkü, bizimki 9 buçuğa kadar emip, 10da uyudu. Dur bakalım nasıl olacak günün devamı.. Güzel uyuduk öğlen 13e doğru kalktık. Kendimiz daldık sonra. Sonra 5 e doğru kalktı. İki meme emdik. Ama uykuya zor daldık. 18:20de. Biraz da erken acıkmış olarak uyandık 20ye doğru. Banyo faslından önce karnımız iyice doldu:) Banyo ve uykuuu saatlerimiz 22yi gösteriyor sayın seyirciler:)


21 Haziran
Babalar günüüü:) Bahçedeydik, oğlan nonstop uyudu hatta öğün atladı. Eve gelince de az emdi, sürekli uyuyoruz, sanırım bu da atağın bir parçası. Uyandırıp biraz daha emzirdim. Banyomuzu yapıp yattık 22 de. Çook kuzuuuu :) Oksijen çarptı herhalde :)
Çocuklara açık havanın iyi geldiği bir gerçek, bu durumda bahar ve yaz çocukları çok şanslı..

Haziran güzeli: Clark Can

20 Haziran
Sonra sabah 6da uyandık, azıcık emebildik. Sonra uyuya kaldık çünkü. Ondan sonra da cozuttuk biraz. 7 buçukta tekrar uyandık. Gazdı hıçkırıktı huzursuzluktu derken uyumamız sabah 9u buldu. Arada bir uyku bir meme kaçtı tabii. Gerçi çok emdi sabahleyin. O yüzden de 11e kadar uyudu yine. Ben tabii panik oldum -gereksiz yere -düzen aksadı diye. 11de emdik, 12ye doğru uyuduk tekrar. 2 saat sonra doktora gideceğiz. Gidince soracağım, çünkü emme öğün sayısı 6ya düştü böyle olunca.. Can diyor ki bence: “Annem şu düzen işine çok yakıyor kafayı bence…” ….
…. Dr abla çok beğendi bizi:) Biz tabii mest olduk babayla:) 4340 gr 56 cm olmuşuz. Başımızı tutuyoruz, ışığa sese bakıyoruz. İki gündür sesleri yüzleri takip ediyoruz. Bugün dr teyzenin yüzünü bulduk 1 metreden:) O da çok şaşırdı. Dedi ki sonra, "Çok emmek isteyecek büyümek istiyor!!" Kilo, boy ortalamada, kafa ölçüsü ortalama üstünde. Sonra hepatit 2. dozu olduk. Azıcık ağladı benim oğlum sonra sustu hemen, doktor teyzemiz "Ağlaması gerektiği kadar ağladı" dedi; maşallah maşallah!
Ardından ise bir “growth spurt” yaşadık!! Ya da bize öyle geldi, Tam 2 saat aralıksız emdi!! Sonra 15 dk daldı, sonra yine 1 saat emdi!! Şaka gibiydi. Ama banyodan sonra emdi, 21:00'de uyudu, 02:00'de kalktı, düzene devam :) Bir tek sabah erken emmesinde uyanamıyor, tam emmiyor, bu sefer de 1 saat sonra tekrar kalkıyor, yorucu oluyor biraz..

19 Haziran 2009
Bugünümüz de iyi geçti. Gün içinde bahçedeydik, fosur fosur uyuduk emdik. No problem :) Üstelik pişikleri güneşe gösterdik, o da bizi tedavi etti :) Yine gece döngümüz de tamamdı. 22'de uyuduk, ama biraz erken kalktık bu sefer, 2 gibi. Neyse biraz oyaladım. 2 buçuğa doğru meme verdim. Güzel emdik.
18 Haziran 2009
Veee dün gece yine aynı saatlerde uyuduk uyandık. 2 buçukta uyanma, 3 e kadar emme, tekrar uyuma, sabah 6-7 civarı uyanma. Gece iki kez de ıslaktı ama yavrum. İkisinde de bez ve kıyafet değiştirdik ama çok etkilenmedi uykusu. Bugün de gündüzleri kendi kendine daldı. Hatta birinde ağlayarak kendi kendine uyudu. Ama akşam 6 uykusuna zor geçti. Çok da emdi ama, biraz rahatsız oldu herhalde. Zor geçti uykuya.
Bugün ilk defa süt sağdım. 30 cc geldi. Attım buzdolabına. Bir sonraki emzirmede gelmezse diye korktum ama sorun olmadı, iki memeyi de emdi. Hatta biri yarım saati buldu. İnşallah bu gece de 10 buçuk 2 buçuk düzeni yaparsak süper olacak. Akşam 7 gibi uyandı, yolda arabada ağladı, mızıklandı, muhtemelen acıkmıştı. Neyse sonra acele eve geldik. Bir memeyi emdik 20 dk. Sonra duşumuzu aldık, diğer memeyi de emdik. Sakinleşmek biraz zaman aldı sanki. En son memede gevşedi, 22:30da uykuya geçmiştik :) Aynı saatte uykuya geçişte 4.gecemiz:)
17 Haziran 2009
Bugün sabaha geç uyandık. Sabah 5 buçuk ve yedide kalktı Can’ım. Ama sadece 5 -10 dk emdi uyudu. Ben de panik oldum niye kalkmıyor diye. Neyse sonra 9 buçukta kalktı. Bir memeyi 30 dk emdi. Artık ikinci memeyi de boşaltıyor. Uykularımız 2.5-3 saat sürüyor. Bu akşamla birlikte 3 gecedir 10da uyuyor:) Eğer bu gece de 2.5 gibi kalkarsa düzenimsi bir durum olacak:) Ben de panik oldum süt yetmezse diye sürekli su içiyorum. O da tansiyonumu düşürüyor galiba.
Kendi kendine de eğer meme verip sakinleştirirsem uyuyor, yoksa pışpış gerekiyor. Ama yatakta yapıyorum. Kucağa alınmadan duruyor. Biberon ve emzik konularında kafam karışık biraz. Bakalım ne zaman biberonla süt vermeye cesaret edeceğim. Bu arada aşırı uyku halini dünkü ıhlamurlu banyoya bağladım:) Aman dikkat,ıhlamuru banyo suyuna eklemek lazım, direkt o suyla banyo yaptırmak iyi değil sanırım. Ceviz yaprağının da gevşemeye iyi geldiğini duydum, onu henüz denemedim...