31 Temmuz 2011 Pazar

Gölgesini öpen çocuk...

Can 26 ayını bitirdi. Gölgesini öpen bir çocuk oldu :) Dün tatilin son gününde "Anne bak Can'ın gölgesi, benim gölge!" dedi, eğildi, şap diye öptü gölgesini! Komik haller vesselam..

2 yaşı devirince bir haller oldu. Her gün yeni bir macera yeni bir hikaye ile karşımızda. Ama açık olalım zor da bir dönem. Teribıl tu deyip geçemediğin haller oluyor. İkna mı etsem, kestirip atsam mı, ben anneyim başka açıklaması yok mu desem karışıyor insan..

Yemeklerde daha seçici, uykuya daha az hevesli oldu.. "Büyüyor" hepsinin paydası aslında.. "Anne karnabahar sen ye, Can makarna ye" :) dediğinde hımmm deyip kalıyoruz... Bu hımm deyip kalma halleri gırla gidiyor.

Çok komik, anlatmasam olmaz. Öğlen uykusuna yatarken süt istedi geçen gün. Kendimce "gece" kavramını anlatacağım ya, "Tatlım süt akşam olunca hani pijamaları giyince dedim". Tabii ki tahmin ettiğiniz gibi odasına koşup, çekmeceden pj leri alıp, "Anne picaca giydir, bindindi (biberon) yıka, süt koy, Can'a ver! dedi... Ne diyiim?

Kış çok yoğundu, ilkbahar da.. Kendimle ilgili hallerden bloğu açıp da iki satır yazasım yoktu. Yazsam da kendimi anlatacaktım.. Aslında hala öyle galiba :) Mesela şunlar hakkında yazmak istiyorum: ikinci çocuk hayalleri, annenin çocuk kalma hakkını kullanması, yetişkinlik süreçlerindeki takılmaların anneliğe olan etkileri (bu bayağı öznel :) ), annenin "dayanma noktası"...

Bakayım yakınlarda Can fotosu var mı, bir de foto yükleyeyim. Bu arada son gelen yorumları hep atlamışım, bakacağım arkadaşlarım... İyi haftalar diliyorum..