2 ila 3. ay arasında verem aşısı olmak gerekiyor. Biz bugün Kadıköy Verem Savaş Derneği'ne gidip olduk aşımızı. ÜCretsiz bir hizmet. Gidiyorsunuz, diğer bebeklerle yan yana sırayla aşınızı oluyorsunuz. Hemşire nasıl tutacağımı gösterdikten sonra "Başınızı öbür tarafa çevirin" dedi. Sonra malum "aşı ağlaması" geldi Can'ın; aniden, kızararak, güçlü bir bağırma, ardından iç çekmeye dönen bir mızıltı ve annenin boynuna girme durumu:) Eve gelince yattı ama hep sıçrayarak uyandı, kucağıma aldım sakinleştirmek için, anında uyudu. Aşı günleri anneci oluyoruz biraz, hiç şikayetçi değilim:)
......
Bu ara "Hiç olmam!" dediğim birkaç anne tipini yaşıyorum bir arada, bakalım:
1."Ay zayıf bu çocuk!" annesi: bebeğinin aldığı kiloya takmış anne.
2."Sütüm mü yetmiyor acaba?" annesi: kendi kendine felaket senaryoları yazan anne.
3."Sizinki sabah kaçta kalkıyor?" annesi: düzen kuracağım diye işin zevkini kaçıran anne.
4."Yok ben yetişemiyorum.." annesi: herkesin kendinden daha iyi anne olduğunu düşünen anne.
5."Doktora gitmemize 5 gün kaldı" annesi: Dr ziyaretlerini ÖSS gibi gören anne.
Ben bunları ara sıra olsam da mutlu, eğlenceli, keyifli bir anneyim de:) Üstelik yarından itibaren 5 günlüğüne Karadeniz gezisinde bir anne olacağım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder