8 Ocak 2010 Cuma

4 gözle bekliyorum..

Parmağı acıyınca "Öpeyim de geçsin" demeyi..
"Ciiciii, ciiciii" diye köpekleri sevdirmeyi..
Kendi ekmeğini yerken ısırmak için bana uzatmasını..
"Anneee" diye seslenmesini..
Minik ayakları ile birkaç adım atıp kucağıma kendini bırakmasını..
Denize cıbıl cıbıl sokmayı..

Bunları da yollamaya gönlüm yok...

Bebek bebek kokusunu..
Kucağımda durmasını..
Gece -herşeye rağmen- uyanınca kafasını boynuma sokmasını..
Minnoş parmaklarını..
Bebek dalgası saçlarını...

Annelik -hep derim- içinde olduğun zamanı bile özlemek demek bazen..

5 yorum:

  1. bence bekleme zaten zaman o kadar çabuk geçiyor ki,nasıl o zamanalar gelecek anlamayacaksın bile :)

    YanıtlaSil
  2. Sabırla HAM KORUK HELVA OLUR..bi 20 yılın böyl geçer sonra başka bir kadın gelır 20 dakikada alır gider..hayat işte.

    YanıtlaSil
  3. Eğer birgün yolunuzu kaybederseniz,bir çocuğun gözlerinin içine bakın çünkü:bir çocuğun yetişkine öğreteceği 3 şey vardır.

    1-Sebebsiz yere mutlu olmak
    2-Herzaman meşgul olacağı birşey bulmak,
    3-Elde etmek istediğini var gücüyle dayatmak.

    YanıtlaSil
  4. Sevgili kocasını seven kadın, çok haklısın, içinde olduğum her anı kaydediyorum hafızama böyle düşününce :)

    YanıtlaSil
  5. Canımız Dedemiz, bu 3 maddeyi hemen koyacağım bloğumuzaaaa :))

    YanıtlaSil