Artık 4 aylık olduk. 4 aylık olmakla birlikte yeni yeni becerilerimiz var artık. Mesela muhteşem bir kandırmaca öksürüğümüz var. Öhö öhö diye başlayan, kaale alınmazsa ciddi bir faranjit taklidine dönüşüveren bir uyarı :) "Bak kime diyorum alo, kaldırın beni buradan!" veya "Anneeee nerdessiiiinnnn?" veya "Babaaacıııım gel de güldür beni" gibi değişik anlamlara gelebiliyor, muhteşem..
Cuma günkü kontrolümüzde kilomuz ve boyumuz gayet iyi idi. Katı gıdalara gerek yok, ama dilimizle meyve tadabiliriz. Biz de hemen elma tattırdık, suratı inanılmaz bir hal aldı. Daha çok kafası karışmış gibi. "E bu süt değil?" gibisinden bir ifade..
Fizik muayenenin ardından ise doktorumuz "Hadi Can bak bakalım" deyip kalemini lambaya vurdu. Her tıkırtıya bakan Can, doktorun kalemine aldırış bile etmedi. Kalem dışındaki odada herşeye baktı! Biz de sınavdan kalmış çocuk hissi ile "Hay Allah evde herşeye bakıyor, kem küm" şeklinde savunmaya geçtik, bizi yine doktorumuz rahatlattı. Amaaaa evde yapmadığımız karın üstü kalkma hareketimizi doktor teyzemize göstere göstere yaptık. Demek ki nazı bizeymiş...
Ancak aşıdan beri biraz mızmızlık hakim bize bu ara. İnternette biraz bakınca gördüm ki 4.ay da bir dönüm noktası imiş. Biraz mızmız, bol bol emmek istiyor, sürekli oyun peşinde.. yatırmak imkansız.. Dur bakalım şimdilik aşıdan deyip geçiştiriyoruz..
Bayram kutlamalarına ise cicilerimizi giyip, bize çok sevdiğimiz yakınlarımızdan hediye gelen mama sandalyemize oturarak başladık. Sonra ise büyük babaanne, anneanne dede ve teyzoşu ziyarete gittik. Dedemiz bize ilk bayram hediyemizi ve ilk bayram harçlığımızı verdi. Anneanne ve teyzoşdan da süper hediyeler kaptıktan sonra şekerlere geldi sıra... Halbuki bilmiyor ama Cankuş zaten kendi şeker:))
Şaka maka sonbahar geldi, kış kapıda.. Ben ise yeni yeni heyecanlar içindeyim giderek.. Anne olmak zamanla daha mı zevkli oluyor ne? :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder