5 Aralık 2011 Pazartesi

Çocuğun gözünden

Evde 2.5 yaşında bir çocuk olması çok güzel birşey :) Bakış açısı, gördüğü, yorumladığı herşey öyle direkt, öyle sade ve gerçekçi ki, numara yok, dolambaç yok..

Sadece Can'ı dinleyerek bir gün geçirince insan hayretle doluyor. Hele bu ara her gün 3-5 bomba patlatıyor. Mesela demin içeride yüksek bir yere çıkmış sesleniyor salona: "Baba ama ben burdan nasıl ineceğim?" :))) Ya da arabada giderken sessizlik olup da ne yaptığını sorunca: "Burnuma çubuk kraker sokuyorum anne" gibi gibi...

Dün gece yarısı uyanmış, gözler kapalı çağırdı gittim. Yatağın içine oturmuş uyuyor :), "Oğlum yat hadi, bak daha karanlık", Can: "Yatmıycam anne!" (ama uyuyor bir yandan oturur pozisyonda :) ).

"Ben öyle dedim, öyle yap anne", "Çok yaşa anne", "Annem güzel, annemi çok seviyorum", "Babam nerede, babamı çok özledim anne".....

Geçen hafta da dedesine tutturdu beni camiye götür diye.. Neyse dedesi kırmadı, gittiler camiye. Dönüşte şuna karar vermiş: "Anne sonra da minareye çıkıcam!" Anne: "Canım, minareye hocalar çıkar" (Ne bozuyorsam?) "Can: O zaman hoca olcam anne!"

Bir de "sadece" var. "Ama" ve her türlü olumsuz fiilin yumuşamış hali :) "Sadece pilav ver anne", "Sadece göbeğimi yıka anne", "Sadece bakıcam anne", "Sadece don giycem anne"....

Haftada 3 gün oyun grubu devam ediyor. Kapıdan anne-oğul parolamızı söylüyoruz, uğurluyor beni, sınıfına çıkıyor. Öğlen alıyoruz, evde yemek, öğlen uykusu, oyun.. Büyüyooorr...

Bu arada ikinci mucizem de bir oğlan :)) Çok büyük heyecanla tekmeleri için gün sayıyorum, isim düşünüyoruz, şimdiden özlüyorum bile :)

3 yorum:

  1. Seçil harika bir haber! iki oğlan annesi olacaksın. allah kolaylık versin:)
    sevgiler
    Yeliz

    YanıtlaSil
  2. Oyy kisd'cim ağlama :)
    Yeliz, sağol canım benim :)

    YanıtlaSil