Bu listeleri herrrr yıl yaparım.
Senenin sonuna doğru listeden en fazla 2 madde yaptığımı bildiğim için de listeme bakmaya utanırım.
Hani yazdığın kitabını bitirecektin? Hani daha çok kitap okuyup yogaya dansa dönecektin? diye köşeye sıkıştıran bu liste, gazetelerin resmettiği "yaşlı 2011" gibi gıcık olur bana. Ben de ona. Olmuyor kardeşim işte. Zaten o listelerin amacı özünde içine yazdıklarını yapmak değil bence. Ne yapmak istediğinin üzerinden geçmek, hayal etmek, sıralamak.
Can mesela böyle bir liste yapsa? :))))
"Daha çok tırmanacağım, daha çok konuşacağım, daha çok komik şeyler söyleyeceğim, bazen çok ağlayacağım bazen çok güleceğim.
Ben bu sene Can'ın listesini aynen alırım. Yeni listeye gerek yok. 2.5 yaş çocuğunun listesi hepimize yeter...
13 Aralık 2011 Salı
5 Aralık 2011 Pazartesi
Çocuğun gözünden
Evde 2.5 yaşında bir çocuk olması çok güzel birşey :) Bakış açısı, gördüğü, yorumladığı herşey öyle direkt, öyle sade ve gerçekçi ki, numara yok, dolambaç yok..
Sadece Can'ı dinleyerek bir gün geçirince insan hayretle doluyor. Hele bu ara her gün 3-5 bomba patlatıyor. Mesela demin içeride yüksek bir yere çıkmış sesleniyor salona: "Baba ama ben burdan nasıl ineceğim?" :))) Ya da arabada giderken sessizlik olup da ne yaptığını sorunca: "Burnuma çubuk kraker sokuyorum anne" gibi gibi...
Dün gece yarısı uyanmış, gözler kapalı çağırdı gittim. Yatağın içine oturmuş uyuyor :), "Oğlum yat hadi, bak daha karanlık", Can: "Yatmıycam anne!" (ama uyuyor bir yandan oturur pozisyonda :) ).
"Ben öyle dedim, öyle yap anne", "Çok yaşa anne", "Annem güzel, annemi çok seviyorum", "Babam nerede, babamı çok özledim anne".....
Geçen hafta da dedesine tutturdu beni camiye götür diye.. Neyse dedesi kırmadı, gittiler camiye. Dönüşte şuna karar vermiş: "Anne sonra da minareye çıkıcam!" Anne: "Canım, minareye hocalar çıkar" (Ne bozuyorsam?) "Can: O zaman hoca olcam anne!"
Bir de "sadece" var. "Ama" ve her türlü olumsuz fiilin yumuşamış hali :) "Sadece pilav ver anne", "Sadece göbeğimi yıka anne", "Sadece bakıcam anne", "Sadece don giycem anne"....
Haftada 3 gün oyun grubu devam ediyor. Kapıdan anne-oğul parolamızı söylüyoruz, uğurluyor beni, sınıfına çıkıyor. Öğlen alıyoruz, evde yemek, öğlen uykusu, oyun.. Büyüyooorr...
Bu arada ikinci mucizem de bir oğlan :)) Çok büyük heyecanla tekmeleri için gün sayıyorum, isim düşünüyoruz, şimdiden özlüyorum bile :)
Sadece Can'ı dinleyerek bir gün geçirince insan hayretle doluyor. Hele bu ara her gün 3-5 bomba patlatıyor. Mesela demin içeride yüksek bir yere çıkmış sesleniyor salona: "Baba ama ben burdan nasıl ineceğim?" :))) Ya da arabada giderken sessizlik olup da ne yaptığını sorunca: "Burnuma çubuk kraker sokuyorum anne" gibi gibi...
Dün gece yarısı uyanmış, gözler kapalı çağırdı gittim. Yatağın içine oturmuş uyuyor :), "Oğlum yat hadi, bak daha karanlık", Can: "Yatmıycam anne!" (ama uyuyor bir yandan oturur pozisyonda :) ).
"Ben öyle dedim, öyle yap anne", "Çok yaşa anne", "Annem güzel, annemi çok seviyorum", "Babam nerede, babamı çok özledim anne".....
Geçen hafta da dedesine tutturdu beni camiye götür diye.. Neyse dedesi kırmadı, gittiler camiye. Dönüşte şuna karar vermiş: "Anne sonra da minareye çıkıcam!" Anne: "Canım, minareye hocalar çıkar" (Ne bozuyorsam?) "Can: O zaman hoca olcam anne!"
Bir de "sadece" var. "Ama" ve her türlü olumsuz fiilin yumuşamış hali :) "Sadece pilav ver anne", "Sadece göbeğimi yıka anne", "Sadece bakıcam anne", "Sadece don giycem anne"....
Haftada 3 gün oyun grubu devam ediyor. Kapıdan anne-oğul parolamızı söylüyoruz, uğurluyor beni, sınıfına çıkıyor. Öğlen alıyoruz, evde yemek, öğlen uykusu, oyun.. Büyüyooorr...
Bu arada ikinci mucizem de bir oğlan :)) Çok büyük heyecanla tekmeleri için gün sayıyorum, isim düşünüyoruz, şimdiden özlüyorum bile :)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)