Kendi yolunu bulmak..

Arkadaşın 90 sen 70 alınca bunu hırs yapmamayı,
Sevgilin seni daha zayıf/daha şişman/daha güzel/daha bir şey diğer aday için bırakınca "diğer" olana sardırmamayı,
En iyi yaptığına inandığın şeyi senden daha iyi yapanı görünce küplere binmek yerine, "hımm öğrenelim bakalım" demeyi, Kendi Yolunu Bulmak seyahatinde edinmiştim.

Daha Kendi Yolunu Bulmak seyahati devam ettiği için arada yenileri de ekleniyor tabii. Eklenmemesine imkan yok. Ama uzun zamandır gürültülü bir frenle durduğum durak olmamıştı. Can gelince ailemize, Kendi Yolunu Bulmak seyahatinin planları karışıyor bazen.

İyi anne, mükkemmel anne, en iyi anne olmaya çalıştıkça mutlu annelikten uzaklaşabiliyor insan. Kaç kilo aldı, ne kadar uyudu, ne yedi hallerinden geçerken kadın kişi bir kez daha kendi yolunu bulabilmenin çetrefilleri arasında kalıyor. Çok zor valla. Bilgi arttıkça yolu bulmak daha kolay olacak gibi gelse de aslında etrafta kavşaklar, köprüler, dört yollar beliriyor. O zaman da "nereye sapsam?" diyen anne kişisi yönsüz yolsuz hissediyor.

Anne olunca Kendi Yolunu Bulmak seyahatinde valizde olması gerekenler şöyle oluyor.
1.Acil durumlar için sağduyulu en az bir aile büyüğü
2.Tecrübeli, yakın ve gerçek iki dost
3.Kulaklık (Her söyleneni duymamak için)
4.Yedek boş defter (Kitap okumak yerine kendi kitabını yazmak için :) )
5.Bol miktarda hoşgörü ve sabır
6.Eski günlükler (Annenin kendisine ait nirengileri hatırlaması için)
7...
Liste uzun da insan çok şey de doldurmamalı di mi valize, sonra yarısı kullanılmıyor ... :)