Önce hamilelikte başlıyor. Hatta belki hamile kalmadan öncesinde bile..
"Benim karnım neden daha küçük?", "Ayy ben neden daha çok kilo aldım?", "Ay onun doktoru folik asit vermiş, bizimki neden sadece vitamin verdi?", "E benden niye üçlü test istemediler?" türünden karşılaştırmalar bitmiyor, bitemiyor..
Sonlara doğru bilumum doğum hikayeleri başlıyor bu sefer... Normal isteyip sezaryene dönenler, aniden sezaryen olanlar, epidural bile almam deyip, genel anestezi ile yavrusuna kavuşanlar.. "Aman aman karşılaştırmayalım" dedikçe daha da üstümüze gelen bitmek bilmeyen öyküler..
Sonra ise hızlandırılmış tur başlıyor! "Kaç kilo doğdu, emiyor mu, sarılık oldu mu?" ile başlayan turumuz, hızla devam ediyor. "Aayy bizimki muhteşem, benim memeler sebil, uykularımız 12 saat" diye gezinen anneler var. Gıcık oluyorum. Bizimki öyle olmadığından değil, o anneler samimi gelmediğinden. Çünkü yani kitaptaki gibi olmayınca "Ya bütün bebekler 20:00- 08:00 uyuyor bir biz ayaktayız herhalde" ya da "Benden neden 90 cc süt çıkıyor?" türünden anlamsız düşüncelere gark oluyor insan. Ne anlamsız..
Galiba yavrular büyüdükçe daha da artacak bu. Yuvaya giderken, okula başlayınca böyle anneleri daha çok göreceğim etrafımda..
Can'la arası sadece bir gün olan bir bebeği olan uzaktan bir tanıdığımızla karşılaştım dün. Can'ı sevdi, vs.. Sonra dedi ki; "Aayy bizim dişimiz çıktı!" ben de "Aa dedim ne tatlı olmuştur, çok tebrikler, sağlıkla inşallah diğerlerine, bizde yok henüz", hemen cevap geldi: "Evet baktım, sizde yok henüz" !??!???
Yani tamam insan kıyaslama yapmamaya yeminler edip hala yapıyor bazen ama, bu kadar da olmaz ki..
Kimi kimle karşılaştırabilirsin? Herkesin yavrusundan bir tane var..
Can'a bakinca anca cikmayan disi gorebilmisse denecek pek bir sey yok. Yandaki fotografina bakinca her seferinde "kuzum benim!" dedirtiyor Can (masallah).
YanıtlaSilBebekleri, hamileligi kiyaslamak dedigin gibi kacinilmaz bir sey. Ama bu kiyaslamanin icine rekabet girince rahatsiz edici.
Kardesimden biliyorum cocuk buyudugu zaman arkadaslarinin anne babasiyla kendisininkileri karsilastiriyor. Esas zor zamanlar boyleleri olmali.
Aynen katılıyorum. Az önce doğum hikayelerini okudum ve tekrar sinir oldum neden normal doğuramadım diye! Fakat biraz da kendi kendimize yapıyoruz sanırım. Bırakalım başkalarını yahu, herkesin bebeği de yaşadıkları da kendine bir tane di mi ama:)
YanıtlaSilZor işler bu işler, çok zor...
yaaaaw takma kafana benim de dişlerim yok acele etme ufuk dedesine çekmiş dişleriiiii
YanıtlaSilmerak etme bizde de henüz diş yok :)
YanıtlaSilinsan bazen umursamıyorum desede bu kişilerin söylediklerine takılmadan edemiyor.Her çocuğun gelişimi farklı aslında ama kafada soru işaretleri bitmiyor,bitmeyecek...
Bu arada gece uyanmaları bu sıralar arttımı yoksa aynımı?
İlk, çok haklısın, rekabet girince işin içine keyfi kaçıyor herşeyin...
YanıtlaSilDağlar kızı,normal doğum yapamama konusundaki üzüntüm konusunda sayfalarca yazabilirim, o yüzden o konuya hiç girmiyorum :) Dediğin şu "Bir tane" liği hiç unutmamak lazım..
YanıtlaSilCanımız dedemiz, umarım diğer özellikleri de sana çeker :)
YanıtlaSilSinem, gece uyanmaları en az bir, en fazla 4 şeklinde devam ediyor.. Gece 23-00 civarı uyanıyor, emiyor, uyuyor. Bir de 03-05 sularında uyanıp emiyor tekrar.. Bakalım katı bir şeylerle beslenirsek gündüz azalır belki uyanmalar, sizde durumlar nasıl?
YanıtlaSilEren 4 dişi aynı anda çıkarmaya kalktı,şimdi bunun övünülecek nesi var anlamıyorum...daha mı zeki oluyorlar,diş erken çıkanlar sınavsız üniversiteye mi alınıyor da ben bilmiyorum.Üstelik bu kadar dişi çıkarıcam diye memeyi bıraktı,benim daha uzun zaman emziresim vardı halbuki,ama şimdi yakın aylarda bebeği olanlar ''aaa bizimki hala emiyorrrr''diye gizliden laf sokuyorlar.Ay sanki ben gıcığım istemedim emzirmeyi..Canım sen takılma bunlara ,ben bazen lafı gediğine koyuveriyorum artık dayanamayıp ,ne yapayım :)
YanıtlaSilbizde 40 günlükten beri gecede 1 sefer uyanıyordu ama son 1 haftadır ara ara 3-4 sefer uyanıyor.her seferinde emzirmeyip yatağında uyutmaya çalışıyorum ama uyumadığı oluyor.bilmiyorum daha ne kadar sürecek?
YanıtlaSilSorma Seren, ben de bazen içimden geçen ve söylemediğim cümlelere şaşıyorum:))
YanıtlaSil