Tam bilemedim ne olduğunu...

Acaba diyorum bazen Can'ın nasıl düşündüğünü bilmek nasıl olurdu? Mesela dün okuduğum kitapta cevabı olmayan sorular sormayın bu yaş grubuna diyor ya, ahanda dedim bu benim! Çok komik geldi, herhalde bunları sorunca Can "Anneee nerden bileyim" falan diyordur. Bknz:

-Can'cım o top büyük hiç ordan geçer mi?
-Annecim, neden çıkartıyorsun çoraplarını?
-Kuzum, arabanı niye sakladın buraya?

Çok saçmaymış di mi? :)) Yakalarsam kendimi yazacağım diğer örnekleri de.

Bir de bu ara Can biraz kımıl ve de vıyık. Tam tanımı bu gerçekten :) Şöyle ki, biraz mızmız gibi, dişler dedim önce (her sıkıştığımda olduğu gibi:) ). Ama sanki daha bilişsel ve duygusal birşeyler oluyor gibi. Repertuar ve uyaranlar genişledikçe sanki bazı şemalar oluşuyor, bir gün sonra bozuluyor, yerine yenisi geliyor. Tam anlatamadım ama ben anladım :)))

Yani demek istediğim büyüdükçe ve beyindeki kıvrımlar arttıkça bilişsel olarak duygular da boş durmuyor. Onlar da denge sağlamaya çalışıyor beraberce.

Bir de neden tatilde gece boyu uyuyordu da şimdi uyanıyor mesela?

Buldum, bir sonraki postu kara delikte kaybolan sorulara ayıracağım! Cevapları gelir belki...

İmza: Bu ara kuzusunu evde bırakırken içi bir fena olan anne.