Hastabakıcımızın getirdiği sedyeye uzandım. Herkese el salladım, asansöre bindim. İşte tam bu sırada hüngür hüngür ağlamakla kahkahalarla gülmek arası bir yerlerdeydim..
Aşağıya inince anestezi uzmanı geldi, epidurali yaptı. Benim yine çeneme vurdu. 15 dakika sonra yatar vaziyette doktorumu ve BabaCan’ı bekliyordum. Önce doktorumuz geldi. Dedim “Uyuştuğumdan emin olmadan başlamayın lütfen”:) Doktorumun “Peki bakalım, kaldır bacaklarını yukarı doğru 15 cm” dediği anda, beynimin emrettiğini bacaklar yapmayınca, “Tamam” dedi, “Başlayabiliriz”.
Ben bu arada Power Türk’ü açın diye tutturdum ama herhalde 3 dakika dinledim çalan müziği zaten hatırlamıyorum şimdi ne çaldığını..
BabaCan başımda, saçımı okşuyor, bense doğumhaneyi inceliyorum, izlediğim bilimum medikal dizilere benziyor mu diye:)
Toplamda 15 dakikanın ardından duyduğum en güzel ses geldi kulaklarıma, bense oğlumla beraber hüngür hüngür ağladım. Nasıl bir duygu kokteyli anlatılmaz….
Kucağıma verdiler,verir vermez sustu yavrum..Mis gibi koku, mis gibi ten,benim oğlum, ben anne oldum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder