Zor konular 1: Annelik ve Öfke

Size olmaz mı sanıyordunuz?
Ya da ben öyle sanıyordum..

Ben ne olursa olsun öfkelenmem, kızmam, bağırmam sanıyordum. İnsan üstü bir varlığım ya ben..

"Çocuğuna kızma" nın yarattığı ikili delilik halini yaşadınız değil mi?
Hani kendinizin neler yapmaya "muktedir" olduğunuzu keşfettiğiniz hatta kendinizden korktuğunuz ilk andan bahsediyorum...

Başka insanların çocuklarına vururken cık cıkladığımız hallerine yakın hissettiğiniz an..

O başka insanların nasıl "o ana" geldiklerini anladığınız an..

Benim annelikle en büyük imtihanlarımdan biri öfke duygusunu anneliğimin içine sığdırmaya çalıştığım andır.

Öfke üzerine az konuşabiliyoruz. Öfkeyi yok sayıyoruz. İnsani bulmuyoruz. Hele hele anneliğin altına sokamıyoruz.. Halbuki siz hiç 12 saat uyumayan bir annenin başında hale gördünüz mü? Ya 45 dakika uğraştıktan sonra 15 dakika uyuyup uyanan bebeğin annesinin başında?

Tüm uğraşlarına rağmen "yemeyen" çocuğun annesinin sesindeki tona şahit oldunuz mu?
2.5 yaş krizlerinin ortasında zihni kalbi ve bedeni bitap düşmüş annenin birazdan vereceği tepkiyi vermemek için kendini nasıl da sıktığını, o uyuduktan sonra içini balkondan su döker mi foşşş diye boşaltmak istediğini?

Bunu yazıyorum, çünküsü yok. Öfkenin nasıl herr annenin hissedeceği bir duygu olduğunu fark ettiğimde etrafımda benimle birlikte ayda yürüyen diğer insanları görmüş gibi olmuştum...

Buna giriş diyelim.. öfke hakkında biraz daha konuşalım.. sonra da diğer zor konulara girelim..

Değişmeyen tek şey değişim iken...

Sen nasıl olur da değişmeyeceğim diye tutturursun be kadın!
Bak bahar dalı da fena durmadı bence...

Oğlan büyüyor diye yas tutmak ne menem bir şeydir, küçülen bodyleri atamadığın gibi..

Emzirme tekniği, uyutma şekli, katı gıda püresinden ibaret olmayan annelikle baş edemeyince, doğru bildiklerini uygulayamayınca, yanlış saydıkların başına gelince bir kal geldi değil mi itiraf et... :)

Devam ediyoruz şimdi, mola aldık diyelim :)

Yazmak istediğiiim çooook şeeyyy var, biraz daha anneliğe dair.. Anneliğin ulvi ışığına değil, insani yanına yönelik..

Yeni yazım gelene kadar Can'ın yumurtadan yaptığı aydedelerle başbaşa bırakıyorum sizi...:))